دسته‌بندی نشده
امضای دیجیتال چیست؟
در رمزنگاری کلید عمومی ، دو کلید متفاوت برای رمزگذاری و رمزگشایی داده استفاده می شود.
این دو کلید از نظر ریاضی با هم رابطه دارند.
یک کلید ،کلید عمومی هست و کلید دیگر ، کلید خصوصی نامیده می شود.
کلید ها به صورت جفت و دوتایی می باشند.
رمزنگاری کلید عمومی ، رمزنگاری نا متقارن نیز نامیده می شود بخاطر اینکه دو کلید متفاوت استفاده می شود.
در رمزنگاری کلید عمومی ، کلید عمومی، یک کلید عمومی و قابل مشاهده و دسترس می باشد. در صورتیکه کلید خصوصی فقط در اختیار کسی می باشد که هر دو کلید را ایجاد کرده است.
با یک مثال رمزنگار کلید عمومی را بیشتر توضیح می دهیم:
اول ماری یک زوج کلید(کلید عمومی و کلید خصوصی) ایجاد می کند. و کلید خصوصی را نزد خود نگه میدارد و کلید عمومی خود را به باب می دهد.
بعد از اینکه باب پیام خود را نوشت از کلید عمومی ماری استفاده می کند تا آن را رمزگذاری کند.
وقتی ماری نوشته رمز شده را دریافت می کند از کلید خصوصی خود استفاده می کند تا رمزگشایی کند.
از روش کلید عمومی برای رمز نگاری پیام فرستنده استفاده می شود که با فرستنده شروع می شود نه با گیرنده.
کلید عمومی برای عموم آشکار است اما کلید خصوصی فقط در اختیار گیرنده می باشد.
کلید خصوصی میتواند تایید کند که پیام ارسال شده در زمان انتقال هیچ تغییری نکرده و کسی آن را نخوانده است. اما نمی تواند هویت فرستنده را تایید کند. چرا که کلید عمومی می تواند برای عموم قابل مشاهده و دسترس باشد. هر کسی می تواند از کلید عمومی برای رمز گذاری پیام استفاده کرده و آن را ارسال کند در حالیکه ادعا کند فرستنده پیام می باشد.
برای ثابت کردن هویت فرستنده نیاز به روش دیگری داریم به نام امضای دیجیتال.
امضای دیجیتال برای احراز هویت ، عدم انکار و یکپارچگی داده ها استفاده می شود ، اما تنها یک ضعف در امضای دیجیتال وجود دارد: حمله هکر هنگام انتقال اطلاعات.
گواهینامه های دیجیتال ، مدارک الکترونیکی است که توسط شخص ثالث قابل اعتماد صادر می شود.
یک گواهی دیجیتال نه تنها هویت مالک را تأیید می کند ، بلکه مالکیت کلید عمومی را نیز تأیید می کند. در این ویدئو ، نشان می دهیم که چرا امضای دیجیتال ضعف دارد و چگونه گواهی دیجیتال به وجود می آید تا اطمینان حاصل کنیم سند امضا شده دیجیتالی باید از طرف فرستنده باشد.
